Eerder verschenen in de Wogmeerkroniek, nr. 10, 2005, pagina 5-11.
De uren vliegen om. Jan Wijte heeft voldoende aan zijn herinneringen
én een sigaartje om door te blijven praten. Over zijn leven en over
drie generaties Wijte als zelfstandig timmerman in de Wogmeer. Veel
boerderijen en woningen in de polder en omliggende dorpen als Spierdijk
en Bobeldijk zijn gebouwd door een Wijte. Ook vele bouwwerken elders in
Noord-Holland en daarbuiten zijn te danken aan dit timmermansgeslacht.
Op bezoek: bij Jan Wijte, 85 jaar, de laatste 'van de drie generaties.
Pieter Wijte, Jaap Wijte, Jan Wijte, drie generaties timmermannen op een
rijtje, grootvader, zoon, kleinzoon. Pieter is geboren in 1848, Jaap in
1881, Jan in 1920. Deze lijn wordt met dochter José en zoon Ruud als
medewerker bij de Belastingdienst niet voortgezet. Aan alles komt een
eind. Jan zette het familiebedrijf aanvankelijk samen met broer Piet
voort. Later ging Piet - inmiddels overleden - alleen door.
De wortels van het timmermansgeslacht Wijte liggen niet in de Wogmeer,
maar in Opmeer. Daar stond de wieg van grootvader Pieter. Hij is geboren
op 31 december 1848, als zoon van Jacobus Wijte en Trijntje Stroet. Zijn
vader was toen arbeider, zo leert de geboorteakte. Dat Pieter Wijte zich
in de Wogmeer vestigde, is te danken aan zijn vrouw. Hij trouwde in 1873
met Dirkje Klaver. Hij had haar leren kennen nadat hij knecht was
geworden bij haar vader, Dirk Klaver. Die was timmerman en molenaar.
Vader Klaver kon het werk voor de polder Wogmeer - onder meer al het
timmerwerk aan de molens - niet alleen af. Bij zijn schoonvader zal hij
het vak onder de knie hebben gekregen.
Pieter en Dirkje Wijte-Klaver woonden in het polderhuis naast de molen
(de huidige 'Nieuw Leven') en hadden een groot gezin. Pieter was een
bijzonder persoon, een man van vele gezichten. Zijn blik bleef niet
beperkt tot de Wogmeer. Met timmerwerk op allerlei plaatsen heeft hij
veel geld verdiend. Hij was, zeg maar, een gewiekst zakenman.
Jan Wijte: "Hij reefde nerges voor, deinsde nergens voor
terug. Een voorbeeld. Er was een inschrijving voor een klus van de
Spoorwegen in Uitgeest en toen zei hij tegen de man die dat regelde:
'Alsjij zorg dat ik dat werk krijg, zit er voor jou ook wat aan. En dat
is niet gering'. En hij kreeg die opdracht. Zo was grootvader
Wijte." Knechten en ander los volk deden het meeste werk. Met het
opgroeien van de kinderen liet Pieter meer en meer door zijn zoons doen.
"Hij zat zelf liever in het café. Altijd grote verhalen. Al zijn
geld heeft hij verzopen en weggegeven. Armoede is er nooit geweest. Wel
vaak rarigheid. Dan was er bijeenkomst in het café van Rustenburg, met
een verloting. En dan zei hij vooraf thuis dat hij de hoofdprijs, een
koe, zou winnen. Dat gebeurde ook, hij had, alle loten gekocht."
Pieter en Dirkje waren bijna acht jaar getrouwd, toen kind nummer zes
werd geboren: Jacob Simon, op 18 januari 1881. "Mijn vader. Hij
heeft een studie bouwkunde gevolgd, als enige. Tijdens militaire dienst,
dat had zijn vader geregeld. Toen hij terug kwam, kon hij tekenen. In
zijn jonge tijd heeft vader Jaap veel gebouwd voor grootvader, samen met
zijn broers." Een van die broers was Janus (Jacobus) Wijte, de
latere polderbaas van de Wogmeer. Jan vertelt: "Ome Janus trok er
als jonge knaap veel op uit. Hij bouwde in die tijd boerderijen in
Groningen en Friesland. Ook heeft hij gewerkt in Brabant, soms samen met
zijn broers. Ze bouwden natuurlijk ook dichterbij, zoals de vroegere
Proefboerderij in de Wogmeer. Later is daar een plankje gevonden, boven
in de schoorsteen. 'Pieter en Dirkje' stond er op geschreven, grootvader
en zijn vrouw."
Jacob Simon (Jaap) Wijte trouwde in 1915 met Jansje Komen, geboren in
Ursem. Rond die tijd nam hij de timmermanszaak van Klaas Wester aan de
Verlaatsweg over en kwam daarmee op eigen benen te staan. Dat was een
belangrijke stap. "Met deze burgermanstimmerzaak ging hij bouwende
heen. Vader tekende en schakelde voor het bouwen steeds personeel in.
Los volk was er zat. Veel tuinders hadden aan hun bouwerijtje niet
genoeg."
Jan Wijte steekt zijn sigaar nog eens in de brand en gaat er goed voor
zitten. Wat hebben de Wijtes zoal gebouwd? Zijn wijsvinger gaat de hele
kamer door. "Het huis van dokter Bloem, de boerderij van Laan in
Zuid-Spierdijk waar later Piet Buis woonde, veel panden zijn van vader.
In Bobeldijk de woning van Gert Pronk, van Nico Munster, hier aan de
Verlaatsweg het huis van Degeling, waar nu een dochter van Nic. Zuijdam
woont. En de kaasfabriek van de Wogmeer, De Eendracht."
Allerlei bouwtekeningen zijn bewaard gebleven in het gemeentelijk
archief dat kan worden geraadpleegd in het Westfries Archief te Hoom.
Veel tekeningen dragen het signatuur van J.S. Wijte, bouwkundige. Binnen
de familie van broer Piet Wijte worden ook nog veel ontwerpen bewaard.
Een grote kist bevat tekeningen van onder meer een boerenwoning aan de
Pade in Opmeer (gedateerd 1929), een woonhuis met broodbakkerij te
Spierdijk (1929, waar later Ruiter zat), een boerenwoning aan de
Noorddijkerweg te Ursem, een woon- en winkelhuis te Spierdijk (van P.
Rijper, 1932) en een woonhuis aan de Walingsdijk in Ursem (1937). Ook
hebben de Wijtes diverse kaasfabrieken gebouwd. Behalve in de Wogmeer
was dat onder andere in Wervershoof. Van 1912 dateert een tekening die
grootvader Pieter Wijte maakte van een overhaal, 'voor rekening van de
banne Venhuizen' . Bij deze klus werkte hij samen met aannemer W. Klaver
uit Spierdijk. In 1929 kocht Jaap Wijte een auto. Zoon Jan: "Hij
wilde verder komen. Eerst had hij een motor. Als hij ergens rook zag,
ging hij er op af. Veel boerderijen zijn verbrand door hooibroei of
bliksem. Dan bood vader zo'n ontredderde boer gelijk zijn hulp aan.
Hij was namelijk ook verzekeringsagent, net als de meeste aannemers
toen: 'Binnen een week kan jij weer tijdelijk wonen', zei hij dan. Over
geld werd niet gepraat. Dat gebeurde later als vader een nieuwe
boerderij kon bouwen. Zo ging dat."
Jaap Wijte had een bijbaantje. Hij was bouwkundig opzichter van de
gemeente Obdam. "Vader moest bouwaanvragen beoordelen. De gemeente
had hem gevraagd. Hij was goed onderlegd. Een ander voordeel was dat hij
niet in Obdam zelf woonde. Deze meeste aanvragen hadden betrekking op
dit dorp. Vader woonde een stuk verder en had daardoor niet de schijn
van partijdigheid. Hij was neutraal." Ook was het zijn taak om af
te schouwen, om te controleren of een huis was gebouwd volgens de
vergunning. Jaap Wijte was ook bouwkundig opzichter van de gemeente
Ursem en later ook van de gemeente Berkhout. De Wogmeerder heeft dus op
diverse manieren zijn bouwkundige sporen achtergelaten op veel plaatsen
in West-Friesland.
Twee broers van vader Jaap Wijte werden veehouder. Een andere broer, Dirk, werkte als ambtenaar bij de gemeente Haarlem op de afdeling bouw- en woningtoezicht. Simon werd rijwielhandelaar in Spierdijk en hielp als timmermansknecht vaak zijn broer Janus. Willem Wijte was jarenlang polderbaas van de Heerhugowaard. Hij woonde in het polderhuis aan de Huygendijk tegenover Oudorp (ter hoogte van de huidige Nollenbrug). Over oom Willem zegt Jan: "Hij was ook machinist van het poldergemaal van De Waard. Als hobby heeft hij het stoomgemaal in hout nagemaakt. Als modelbouw, met een elektromotor. Het werkt en het staat in het Poldermuseum van Heerhugowaard."
Jan Wijte verloor zijn moeder toen hij zeven jaar was. Jansje Komen
overleed op 18 september 1927, op 45-jarige leeftijd. Een zware slag
voor vader Jaap en de zeven kinderen, van wie de jongste toen net
anderhalf jaar oud was. In 't Zand vond hij zijn tweede vrouw, Johanna
Christina Schilder. Ze trouwden begin 1929 en uit dit huwelijk volgde
één kind. "En dan gingen we op zondag met de auto naar vader
Schilder in 't Zand, een hele belevenis."
Vier zoons, vier dochters. Als kind nummer vier is Jan (Johannes
Georgius) geboren in het 'oude' huis, op 21 oktober 1920. "Dat was
het huis van Klaas Wester, dat vader toen zo'n vijf jaar geleden had
gekocht. Ik was drie maanden toen we het nieuwe huis betrokken, begin
1921." Dat had vader gebouwd aan de overkant van de Verlaatsweg, de
huidige woning van Kees van Kampen. Het huis kwam op het schapenweidje.
Jaap Wijte had alle grond tussen de school en het dijkje gekocht.
Aannemer-timmerman Jaap Wijte tekende dus zelf. Ook zoons Piet en
Jan, voorbestemd om vader op te volgen, gingen dat doen. "Dan had
vader drie tekeningen, van ons tweeën en zichzelf, en dan kon de
opdrachtgever kiezen. Zo bouwden we een hele collectie van tekeningen
op. Soms pakten we een oude tekening en veranderden er iets aan."
Een knap huis voor de laagst mogelijke prijs, dat was het uitgangspunt
van Jaap Wijte. Voor 13.000 gulden bouwde hij in de Schermer aan de
Westdijk een boerderij, bestaande uit een groot voorhuis, een
veestalling voor veertig koeien en een vijzelberg. "En dan
verdiende vader er duizend gulden aan. Dat was een hoop geld."
Over geld deed Jaap Wijte niet moeilijk. "Het huis van Piet Hoedjes
hier aan het dijkje was veel te klein voor zo'n groot gezin, dat kon
echt niet. Piet Hoedjes had geen geld, hij had dat jaar niks verdiend
met de bouwerij. Dat hinderde niet, er kwam toch een groter huis. Daar
woont nu Jan Snoek. Vader was gewend om niet gelijk te vangen. Een keer
per jaar kwam je met de rekening, dat was toen normaal." Ook Piet
Vlaar van het dijkje had geen geld toen Wijte aanbood nieuw te bouwen.
"Piet Vlaar had een gezin van zeventien kinderen, met veel zonen.
Al die jongens waren vaders garantie dat de kosten er op den duur altijd
uit kwamen. Zij konden dan mooi helpen bij andere klussen."
De broers Jan en Piet hebben de tekenschool gevolgd. "Vijf jaar
lang, ik was elf toen ik er kwam. De tekenschool stond naast ons. De
lessen op de tekenschool waren 's avonds. De sçhool was van de
'Vereniging ter bevordering vim het vakonderwijs in West-Friesland'.
Dirk SaaI, toen een bekend architect uit Wognum, was daarbij betrokken.
Een van de leraren was een zoon van Luitje Groot, de timmerman uit
Hensbroek." Luitje Groot zelf was voorzitter van de tekenschool,
Joh. Hinke secretaris. Het getuigschrift van broer Piet is bewaard
gebleven. Het papier is gedateerd op 20 april 1935 en bewijst dat Petrus
Nicolaas Wijte het 'onderwijs in de vakken voor den timmerman aan de
tekenschool te Spierdijk met goeden uitslag heeft gevolgd'.
In de Tweede Wereldoorlog kwam er steeds minder te timmeren. Jan kon
eerst nog aan de slag bij Joop de Lange, een aannemer in Spanbroek.
"Broer Piet werkte daar, maar hij moest in dienst vanwege de
mobilisatie. Ik kon toen bij De Lange terecht. Maar later raakte alles
op slot vanwege de oorlog." Jan, net in twintig, dook gaandeweg de
oorlog onder en raakte betrokken bij de ondergrondse. Na de bevrijding
kwam het normale leven moeizaam op gang. "Er was eerst niets te
beleven. Je kreeg geen materiaal om te bouwen, alles ging naar getroffen
steden als Amsterdam voor de wederopbouw. Het duurde lang voordat je
weer bouwvolume kreeg." Hij trouwde in 1950 met Alie Ursem uit
Opmeer, dochter van aannemer Jacob Ursem. "We hebben vijf jaar
gewoond in Us Wente aan de Verlaatsweg. In 1955 heb ik dit huis gebouwd,
Verlaatsweg 16. Cees de Haan was toen wethouder, ik kreeg
bouwvolume."
Een jaar later verbrak hij de samenwerking met broer Piet. Voor Jan
was dat het einde van het bestaan als zelfstandige. Als timmerman en
uitvoerder zou hij de rest van zijn arbeidzame leven werken voor bazen.
Tot genoegen. Over het scheiden van elkaars wegen zegt Jan: "Piet
en ik bleken toch andere opvattingen te hebben." Enkele jaren
later, in 1961, nam Piet het bedrijf van vader over. Vader en moeder
verhuisden toen naar 't Zand. Vader Jaap Wijte is daar overleden op
84-jarige leeftijd. Over broer Piet verderop in dit artikel meer.
Keetman in Hoorn was in 1956 de eerste werkgever van Jan. "Ik kreeg
een mooie klus, de herstructurering van het politiebureau aan het Grote
Oost. Na drie weken werd ik echter geveld door een hernia. Een half jaar
heb ik gesukkeld." Hij werkte daarna zeven jaar bij Dirk Dekker,
die zijn burgerzaak had aan de Nieuwendam in Hoorn. "Ik heb voor
hem veel timmerwerk gedaan aan het Sint Jansziekenhuis in Hoorn.
Ook bouwde ik twee huizen in Zuid-Spierdijk, waarvan één voor Piet
Schipper, getrouwd met een dochter van Dirk Dekker." Als uitvoerder
regelde hij de bouw van het zwembad van Hoogkarspel. Jan Wijte wisselde
nogal eens van baas. Voor Van Kooten in Oudorp werkte hij in Bergen aan
een villa voor de Alkmaarse houthandelaar Conijn en verbouwde een
boerderij in de Schermer (een voorhuis met een Zuid-Hollandse stal).
De klok slaat, Jan Wijte onderbreekt zijn verhaal. Het is al laat,
buiten wordt het schemerig. Morgen praten we verder. Genietend van een
nieuwe sigaar wijst hij de volgende dag trots op een getuigschrift. Een
papieren bewijs van vakbekwaamheid, gegeven door Combibouw NV te
Bloemendaal. Daar werkte hij twee jaar als uitvoerder, van 1967 tot
1969. Hij bouwde bij dit bedrijf zes zevenklassige glo-scholen in
Alkmaar en zeven tweeklassige kleuterscholen in onder meer Hensbroek,
Obdam, Spanbroek, Ursem en Heerhugowaard. Het schoolgebouw in Obdam doet
tegenwoordig dienst als openbare bibliotheek.
De Hako te Emmen, Sombekke te Hengelo, Piet Bot te Heerhugowaard,
Nelis te Uitgeest, Paul Bakkum te Niedorp, Vink te Wervershoof, Nannings
te Hoorn, Jan Wit te Wognum, veel aannemers hebben de kwaliteiten van de
Wogmeerder als timmerman en uitvoeren mogen ervaren. In 1983 stopte hij
met werken, Jan Wijte was toen 63 jaar. "Ik had lichamelijke
klachten, ik had geen zin meer. Het was mooi geweest." Zijn vrouw
Alie overleed in 1995, op 69-jarige leeftijd.
Broer Piet Wijte was 45 jaar toen hij de timmermanszaak van vader Jaap
had overgenomen, in 1961. Na tien jaar werken in de burgerlijke en
utiliteitsbouw stopte hij met het bedrijf en ging in loondienst. In 1971
kwam er dus een einde aan het familiebedrijf van Wijte in de Wogmeer.
Piet Wijte kwam in 1971 in dienst bij aannemer Kuyper te Alkmaar. Daar
werkte hij tien jaar. In 1981 werd hij 65 jaar en ging met pensioen. In
1990 verhuisden hij en zijn vrouw Fie Oud naar Obdam. Het pand werd
verkocht aan Kees van Kampen.
Piet en Fie Wijte-Oud hebben acht kinderen, vijf dochters en drie zoons.
Koos is bouwkundig tekenaar, Johan timmerman en Nico weg- en
waterbouwkundige. Johan, wonend in Noord-Spierdijk, is in loondienst.
Piet Wijte overleed in 1997 op 81-jarige leeftijd.
Ook als tachtiger kan Jan Wijte moeilijk lang stil zitten. Nog vaak is hij in zijn werkplaats van zijn huis te vinden, iets moois in elkaar zetten voor zijn kleinkinderen en kinderen uit de buurt. En voor het snel oplossen van de dagelijkse sudokupuzzel in het Noordhollands Dagblad heeft hij timmerend een handig hulpmiddel uitgedokterd.
Ed Dekker
© 1954-2024 |
Westfriese Families |
E-mail |
Sitemap
"Die zijn voorgeslacht niet eert, is zijn eigen naam niet weerd."